دو فنجان قهوه
دو صندلی
و یک میز
مقابل من
مقابل تو
و یک خروار سکوت
ساعتها من نگویم
تو گوش کنی
تو نگویی
من گوش کنم
و تنها
لرزش بی تاب قهوه
تمامِ ما را فریاد بزند