وقتی که اشتباه بوده مسیرم, چه چاره ای؟
وقتی تباه بوده ضمیرم, چه چاره ای؟
آلوده گشته ای که به چاه غم اش فتاد
دیدم که پوک‌بوده خمیرم, چه‌چاره ای؟