گر هزار از یک تو آگه بودی اندر باطِنم

خود نمیراندی به جرمِ باطلی که کاهنم

من گرفتارِ تبِ معشوق خویشم بی وفا

دیدِ ظاهر حکم به ابطالم نمودی باطل