چو رنگ صورت من سرخ، شعله سوداست برون کوزه زحال درون کوزه گواست طهارتی بکنم با شراب تلخ که تا شرنگ مئی ببرد شهد هرچه ریب و ریاست خطا نرفت دلم گربکوی میکده شد
پسندیدن
اظهار نظر
اشتراک گذاری
