می‌دانیم که فراموشی‌های رایج به معنای انهدام حافظه، یعنی از بین رفتن آن، نیست، به این فرض مخالف گرایش پیدا کرده‌ایم که در حیات روانی هر آنچه زمانی ساخته شده است ممکن نیست زایل شود، یعنی همه چیز به نحوی حفظ می‌شود و ممکن است بتوان آن را در شرایط مناسب، مثلا بر اثر واپس‌روی روانی به گذشته دور، بار دیگر نمایان کرد.
پسندیدن
اظهار نظر
اشتراک گذاری
