در دو سوی جان ایستاده است
نیمروز شرم آوری
در تن خویش.
هول برتری اش, چیره ی صبح
بوی ریز چراغی, دردا درد کوچه های بی شامه.
نیمروز شرم آوری
در تن خویش.
هول برتری اش, چیره ی صبح
بوی ریز چراغی, دردا درد کوچه های بی شامه.
پسندیدن
اظهار نظر
اشتراک گذاری
