بیا از این خانه هر چه زودتر برویم
باد نمی خواهدخستگی ی تن مرا مالش دهد
غروب می بیند دلتنگ خوابت شدم
از نبض بی تبش اش می گرید
عاشقانه عاشق تمام گوشت وپر پربال من شده بود