خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود
گر تو بیداد ڪنے شرط مروت نبود

ما جفا از تو ندیدیم و تو خود نپسندی
آنچه در مذهب ارباب طریقت نبود

خیره آن دیده ڪه آبش نبرد گریه عشق
تیره آن دل ڪه در او شمع محبت نبود

دولت از مرغ همایون طلب و سایه او
زان ڪه با زاغ و زغن شهپر دولت نبود

گر مدد خواستم از پیر مغان عیب مڪن
شیخ ما گفت ڪه در صومعه همت نبود

چون طهارت نبود ڪعبه و بتخانه یڪیست
نبود خیر در آن خانه ڪه عصمت نبود

حافظا علم و ادب ورز ڪه در مجلس شاه
هر ڪه را نیست ادب لایق صحبت نبود