آدما رو تو عصبانیت بشناسین...
اینکه میگن «تو عصبانیت حلوا خیرات نمی کنند»همش برای توجیه کردن حرفاییه که اون موقع زدن و موقعیتشون به خطر افتاده...
آدما توی عصبانیت حرفایی رو میزنن که همیشه بهشون فکر کردن...
حرفایی که اعتقادشونه...
حرفایی که باورشون دارن...
اگر کسی حتی توی عصبانیت وسط داد و بیداداش هنوزم حرفاش بوی دوست داشتن می داد ...
اون آدم از ته قلبش شما رو دوست داره!

مراقب این آدما باشین