می خواستم از عاشقانه هایمان شعری بگویم...
باشی شاعرت می شوم...
نباشی هم...
نه
از نبودنت نمیگویم
یعنی نمیتوانم که بگویم
تو بمان
بمان و هجوم فاصله ها را کم کن...
بمان و بر آسمانم بتاب
بمان و دریای طوفان زده‌ی دلم را ساحل باش
بگذار
واژه ، واژه
با تو عاشقی کنم و سطر به سطر دیوانه‌وار برایت بمیرم...!!!!!