وسلامی به بلندای حضور
به تنومندی کوه
باجهانی همه عشق
آرزوهای قشنگ
برتوای ناب ترازصورت صبح!
آرزو دارم من،
که خدا!،
رنگ امروز تو را ،
باقلم موی محبت بزند!
دلت آرام به عشقش بزند.
لحظه هایت همه آبستن احساس شود!
روی لب های تولبخند نشیندهمه عمر
اززمینت نفسی،
بوته مهروخوشی کم نشود.
زیرپایت چمن سبزصداقت باشد
دامنی گل به بغل ،
برسر ثانیه ها،
نورخوشبختی واحساس بتابد؛
هرگزدلت ازدرد نگیرد.
شادی روزی مردم دنیابشود.
بسته درهای جفا
درخوشبختی واحساس فقط وابشود!
آنقدرخوب بخندی که غم ازیادرود!
وبدانی اینجا،
دلی اندازه خلقت باعشق،
به تومی اندیشد!
ای تومعنای نفس!
سهم هرلحظه ی توشادی باد!