افرادی که از یک رمان خوب احساس شادی نمی‌کنند، باید به طور تحمل ناپذیری احمق باشند.
حواستان باشد، در این جمله آستن به نوعی از داستان‌های خودش دفاع کرده و مردم را برای خواندن آنها دعوت می‌کند.