مهر میچینم سبد سبد
از تابستان چشمانت
و ریشه می زنم
در شرجی آغوشی
که بویِ خاک ِ آدمیت می‌دهد
بگو با کدام فصل همزادی
که خالی نمی شوی از نوبرانه ها