چشمانت را باز کن

ای چکیده‌ی مستیِ شب آ هنگام

که طلوع این حجم سبز

در پیمانه‌ی شراب تو

جان می‌گیرد

شرمساری شاخسار بید

از طرح لبخند مجنون‌وار