باقلم موے خیالت یادگارے میڪشم
یک قفس بے پنجره با یک قنارے میڪشم

بے تو باران مے شود این بغض هاے لعنتی
پشت پلڪم انتظارت را بهارے میڪشم

لاله یِ لبهایِ تو گل بوسه را جان مے دهد
بوسه ها را لب به لب سرخه انارے میڪشم

نیستے از من ولے انگار چیزے ڪم شده
مثل ساعت لحظه ها را بے قرارے میڪشم

گفته بودے مے روم اما ڪسے باور نڪرد
سالهاست من بعد تو چشم انتظارے میڪشم

آسمان بے ماه مانده تا تو برگردے شبی
پشت پایت آب را بے اختیارے میڪشم

یاد تو هر شب قلم مو را به دستم مے دهد
با قلم موے خیالت یادگارے مے ڪشم؟