با گوشه و کرشمه ی آن چشم نیمخواب میداد عشوه بر رقبا و مرا عذاب مهجور کوی عشق توام ای نگار من وز اشک چشم و خون دلم خاک ره خضاب بگذشت کاروان و دل تشنه بندیار
লাইক
মন্তব্য করুন
শেয়ার করুন
