چنانِ برگ نوجوانی مانستی
که هراس فراغ
از شور زیستن را
در نفیر خزانی که رخساره ی شاخه را
می پوشاند به زردانگی
لمس می کندش هبوطش را هر لحظه
כמו
תגובה
לַחֲלוֹק
چنانِ برگ نوجوانی مانستی
که هراس فراغ
از شور زیستن را
در نفیر خزانی که رخساره ی شاخه را
می پوشاند به زردانگی
لمس می کندش هبوطش را هر لحظه
