آن دو چشمان سیاه به زمین دوخت آسمانم را
بیهوده و بی گناه همه جا بهم ریخت مکانم را
سر سودای که نبود فکر دنیا و غم فردا هرگز
بحث ایمان تو بود به گمانم سوخت زمانم را