‌

واژه ی غریبِ این روزهاست ''وُجدان'' !
همان که عده ای با داشتَنَش غمگینَند
و عده ی کثیری با نَداشتَنَش شاد ..
کجایِ جهان
کُدِ این واژه را اشتباه زده اند ،
که قلبی از نداشتنَش غمگین نمی شود!؟
کجایِ زندگی در تعریفَش خطا رفته اند ،
که این واژه را
به جایِ کشیدن در آغوشِ دل ،
زیرِ پا له کرده ایم؟
و تا کجایِ جهان
بی ''وُجدان'' خطا خواهیم رفت؟

👤سمانه ملک پور