کاش در ماه رجب هیچ بنده ای گریان نبود
خنده می‌بارید ز لبها غنچه بود چیدن مرا
کاش بودم همچو مرواریدی ساکن در صدف
تا که صیادی بیابد صیدی بر چیدن مرا