از آن انگشت نمای روزگارم…که دور افتاده از یار و دَیّارم
ندانم قصد جانم کرده ای بناحق… که جز بر سر زدن چاره ندارم
از آن دل خسته و سینه خرابم….که گریان در دل و عزلت گزینم
به من گویند که تو شوری نداری…سرا پا شور و حالم، شر ندارم
غم عالم همه کردی به بارم…مگر من بازی دست تو بودم؟
اسیرم کردی و دادی به بادم…فزودی هر زمان باری به بارم
ز دست چرخ گردون داد دارم…هزاران ناله و فریاد دارم
نشسته این دلم در خار و خاشک…چگونه خاطر خود شاد دارم
به سر شوق سر کوی تو دارم…به دل مهر مه روی تو دارم
بت من، کعبهٔ من، قبلهٔ من…تو ای هر سو نظر سوی تو دارم