عمر بگذشت و من از کرده ی خود ناشادم
که چرا سر به ره ِ مهر بُتان بِنهادم
یک دم از خواب و خور و کار جهان ناسودم
غافل از خود بُدم و راز نهان نگشادم
که چرا سر به ره ِ مهر بُتان بِنهادم
یک دم از خواب و خور و کار جهان ناسودم
غافل از خود بُدم و راز نهان نگشادم
पसंद करना
टिप्पणी
शेयर करना
