آدم‌های کمی هستند که می‌دانند ،
تنهاییِ یک نفر حرمت دارد ...!
همینطور بی‌هوا سرشان را
پایین نمی‌اندازند
و بپرند وسط تنهایی آن فرد ...!
چون خوب می‌دانند که اگر آمدند ،
باید بمانند ، تا آخرش باید بمانند.
آنقدر که دیگر تنهایی وجود نداشته باشد !
و گرنه مسافرها همیشه
موقع خداحافظی ،
تنهایی را هزار برابر می‌کنند ...