اِعتِراف می کُنَم که«باختَم»❢

⚅تاسَم«جُفت»بود وَلی«جور»نَبود

بَرگه هام«آس»بود وَلی«حُکم»نَبود

آخَرِش شُد یِکی«بود» یِکی«نابود»

اینَم«سَرنِوِشتِ»ما بود..