جان منی جان منی جان من
آن منی آن منی آن من

شاه منی لایق سودای من
قند منی لایق دندان من

گل چو تو را دید به سوسن بگفت
سرو من آمد به گلستان من

دست فشان مست کجا می‌روی
پیش من آ ای گل خندان من.