حقیقت محض است که می گویند زنها بعد از یکباره فرو ریختن
آدم دیگری می شوند‌.‌‌..
یک شبه فراموش می کنند زجرهایشان را
فراموش می کنند اشک هایشان را
و فراموش می کنند کسی را که مسبب فرو ریختنشان شده است.
راستش را بخواهی شبی در خود فرو ریختم و خاطراتم آواری شد بر روی قلبم ...
شب سختی بود؛
امیدی به دیدن طلوع دوباره خورشید نداشتم...
اما طلوع کرد و من با طلوعش آدم دیگری شدم!
شب قبل را اصلاً بخاطر نمیاوردم
در قلبم ستون های محکمی علَم شده بود و
خبری از آوار نبود...
طلوع زیبایی بود
لبخندی امیدبخش به زندگی زدم؛
برای خودم صبحانه ی مفصلی چیدم و
به گردش رفتم؛
خودم را به یک قهوه در یک کافه دنج مهمان کردم
شیرینیِ حالِ خوبم تلخی قهوه را از بین می برد.
یادم است برای خود آیینه زیبایی هدیه خریدم تا با هر بار نگاه کردن خودم در آن قاب زیبا ،یادم بیاید که هیچ‌ چیز در دنیا ارزش فرو ریختن یک زن را ندارد!
به راستی که زنها بعد از یک بار فرو ریختن آدم دیگری می شوند‌...