همه سهم من از خود دلی بود که به تو دادم
و هر شب بغض گلویت را در تابوت سیاهی
که برایم ساخته بودی گریستم و تو هرگز ندانستی که زخم‌هایت ،
زخم‌های مکررم بودند !

👤 حسین پناهی