📝

تو چه دانی که پسِ هر نگه ساده‌ی من ؛ چه جنونی ، چه نیازی ، چه غمی‌ست ...
یا نگاه تو که پر عصمت و ناز بر من افتد ، چه عذاب و ستمی‌ست ...
دردم این نیست ولی ، دردم این است که من بی تو دگر ، از جهان دورم و بی خویشتنم ...
پوپکم ، آهوکم ؛ تا جنون فاصله‌ای نیست از اینجا که منم ...


مهدی اخوان ثالث