من از عهد آدم تو را دوست دارم
از آغاز عالم تو را دوست دارم
چه شبها من و آسمان تا دم صبح
سرودیم نمنم؛ تو را دوست دارم
نه خطی، نه خالی! نه خواب و خیالی!
من اي حس مبهم تو را دوست دارم
سلامی صمیمیتر از غم ندیدم
به اندازهي غم تو را دوست دارم
بیا تا صدا از دل سنگ خیزد
بگوییم باهم: تو را دوست دارم
جهان یک دهان شد همآواز با ما:
تو را دوست دارم، تو را دوست دارم
❤️❤️
حرف امشب و دیشب نیست جانم
من مدت هاست
تو را از خدا آرزو می کنم
پسندیدن
اظهار نظر
اشتراک گذاری