در مجلسى از #ژولیده_نیشابوری پرسیدند:

میتوانی 'فی البداهه'
شعری بگویی که ده تا کلمه "دل" در آن باشد و هرکدام معانی مختلفی داشته باشد؟
ژولیده ، رباعی زیر را در همان مجلس سرود :


دلبـرے ، بـا دلبـرے ، دل از ڪفـم دزدید و رفت
هرچه ڪردم ناله از دل , سنگدل نشنید و رفت ..

گفـتـمـش اے دلـربـا ، دلبـر ز دل بردن چه سود؟
از ته ِ دل ، بر من ِ دیـوانـه دل ، خنـدید و رفت ..


پ.ن:
محمدحسن فرحبخشیان معروف به ژولیدهٔ نیشابوری
(زادهٔ سال ۱۳۲۰ . درگذشتهٔ ۱۹ مهر ۱۳۸۶)
آرامگاه: "گلزار شهدای حسین‌رضا ، ورامین"