اگر قایقت شکست ، باشد !!! … ” دلت ” نشکند … ” دلی ” نشکنی … اگر پارویت را آب برد ، باشد !!! … ” ابرویت ” را آب نبرد … ابرویی نبری … اگر صیدت از دستت رفت ، باشد !!! … ” امیدت ” از دست نرود ، ” امید ” کسی را ” نا امید ” نکنی … امروز اگر تمام سرمایه ات از دستت رفت ، دستانت را که داری … پس ” خدای مان ” را شکر کنیم … و دوباره شکر کنیم … و دوباره شکر کنیم … ” دست ” که داریم … دوباره ” به دست ” می آوریم … دوباره ” می خریم ” … دوباره ” می سازیم ” … و دوباره ” می خندیم
گاهی برای انداختن یک درخت باید صد ضربه تبر بزنید. از این صد ضربه، نود و نه ضربه اول کارش این است که شرایط را برای ضربه صدم آماده کند. اینکه درخت در طول نود و نه ضربه سر جایش است، دلیل بیهودگی آن ضربات نیست، دلیل دلسردی نیست، دلیل ناامیدی نیست. هر مبارزه ای به همین شکل است. اینکه اقداماتی که میکنیم به سرعت جواب نمیدهد نباید در عزم و اراده ما خللی ایجاد کند. هر کاری میکنیم بگذاریم به حساب یکی از همان نود و نه ضربه اول. ضربه صدم بالاخره از راه می رسد و درخت را می اندازد. نگران نباش ،موفقیت صبر میخواهد. نا امید نشو هرگز