فیس بوک ایران ، شبکه اجتماعی تکواژه ها

4 년

دیده بارانی و دل کرده هوایت چه کنم؟
تو نبودی و زِ غم پُر شده جایت چه کنم؟

نـرود پـایِ دلـم غیـرِ رهـی جـز رهِ تـو
غیرِ جانم کـه فدا گشته برایت چه کنم؟

این روا نیست که اینگونه دل آزار شدی
صنمـا... با دلِ افتـاده به پایت چه کنم؟

میکنی بـر همـه جـانـم تـو خدایی اما
دلِ سنگی که خداکرده عطایت چه کنم؟

قـابِ عکس تو کند ولوله در سینه به پا
مانده ام با هوسِ زنگِ صدایت چه کنم

처럼

논평

4 년

تو می دانی چه دردی می کشیدم از تبَر بودن
تَنت از چوب..اما بابتِ سَر، در به در بودن

گناهش چیست تُنگی، عاشقِ ماهی شود اما
تمامِ عمر، ماهی از وجودش بی خبر بودن

چه می کردی،اگر یک عمر گلدانی شوی اما
تمامِ فکرِ گل از باغ و باران شعله ور بودن

گمانم شاعر و آئینه همزادند ، امّا شعــر...
چه می شد یک دو خط، از حس جیوه باخبر بودن

نمی دانم نمی دانم که می دانی؟ ولی حس کن
چه حالی دارد از نادیده هــم، نادیده تر بودن

خیالی نیست. "خورشیدی" . بتاب و حکمرانی کن.
که عادت کرده ام خورشید را، بالایِ سَر بودن.

هوا خوبست من خوبم و اینجا آسمان آبیست
نگو دیوانه ام سختست دردِ کور و کر بودن.‎‌‌

처럼

논평

4 년

به مصراعی ننالیدم تب تلخ تباهی را
که یک عمر است عادت کرده‌ام بی‌سرپناهی را

منم آن ارگ ویرانی که هر شب خواب می‌بیند
به روی شانه‌هایش فوج کفترهای چاهی را

زلیخاها اگر پیراهنی پاره نمی‌کردند
به یوسف‌ها، که می‌آموخت رسم بی‌گناهی را؟

سواری خسته‌ام، از کوه پایین آمدم دختر!
ببند این زخم‌های کهنه‌ی مشروطه‌خواهی را

تفنگ و اسب را دادم به جای شانه‌ی نقره
بکِش، هموارتر کن پیچ و تاب این دوراهی را

چه می‌فهمند سربازان مستِ روس و عثمانی
شمیم اشک‌هایم روی کاغذهای کاهی را؟

سپیداری که بر آن پیکر ستارخان رقصان
چه سازد شرمساری را... چه نالد روسیاهی را

سپیده سر زده، آهو، به آغوشم قدم بگذار
مگیر از شیرمَردت لطف صید صبحگاهی را

رهاتر از سر زلفت بخند، امشب پریشانم
برقصان توی تُنگ صورتت دو بچه ماهی را

#حامد_عسکری

처럼

논평

4 년

🕊♥️🌹♥️🕊

ای گل زیبای من بسیار می نازم به تو...
عشق من ای بهترین دلدار می نازم به تو...

آنقدر در جان من رفتی که روحی در بدن...
همچنان از لحظه ی دیدار می نازم به تو...

عشق یعنی صورت زیبای تو در آینه...
من به این تصویر بی تکرار می نازم به تو...

ساده می گویم به هر عنوان اگر سالم شوم...
یا شوم از عشق تو بیمار می نازم به تو...

شهر میداند که من از عشق تو دیوانه ام...
دائما از عشق تو سر شار می نازم به تو...

من برای با تو بودن جان و دل را داده ام...
از صمیم دل بدان ای یار می نازم به تو...

سهم من از عشق تکرار نگاه چشم توست...
تا نگاهم میکنی هر بار می نازم به تو