ڪاش از شعرم بخوانے، در دلم غوغاست بے تو
ڪاش برگردے عزیزم!، عاشقت تنهاست بے تو

در نبودت واژه هایم، رنگ و بوے غم گرفته
شعر گفتن در غیابت سخت جان فرساست بے تو

با دلے رنجور و خسته من برایت مے نویسم
از نگاه ابرے من، دفترم دریاست بے تو

این جهان را هرچه گشتم، جز جفا چیزے ندیدم
رفتے و در این جهنم ، عشق ناپیداست بے تو

در هواے خانه ے من ، عطر آغوش تو مانده
رد پاے رفتن تو، بر دلم بر جاست بے تو

آنچنان جان داده ام ڪه، تا ابد در جمع یاران
مجلس ختمے برایِ، جان من برپاست بے تو

تخم مرغ یک رنگ است.
اما
وقتی شکستیش،
دو رنگ می شود...!
پس انتظار نداشته باش!
آدمی را که شکستی،
با تو یک رنگ باشد !!

آقایان بخوانند
هرگز زنت را تحقیر نکن!
چون بار بیماری اش را سالها باید به دوش بکشی.

هرگز به زنت بی اعتنایی نکن!
چون سالها باید بی توجهی اش را تحمل کنی.

هرگز به زنت پرخاش نکن!
چون سالها سکوت مرگبارش را باید طاقت بیاوری.

هرگز از محبت به روح او غافل نباش!
چون سالها باید در بستری سرد بخوابی.

هرگز او را مقابل دیگران کوچک مکن!
چون به بزرگی یاد کردن از تو را فراموش میکند.

هرگز نقص هایش را بازگو نکن!
چون از تو در نهان متنفر خواهد شد.

هرگز انتقاد و شکایت او را مسخره نکن!
چون از تو برای همیشه ناامید میشود.

می شود بی باده , با چشمان ِ خود مستم کنی

شعر نه , افسانه نه , دریاچه یا دشتم کنی

می شود امشب میان ِ لحظه های عاشقی

دست در دستان ِ من , دعوت به یک رقصم کنی

امشب از لبهای خود جای شراب ِ قرمزی

مرده ام , شاید که شد با بوسه ای "هستم" کنی

می شود امشب فقط حرفی نگویی از سفر

شانه هایت را رقیب ِ خوب ِ سر سختم کنی

می شود امشب میان ِ بستر عریانی ات

با همین لبخندها , با چشم خود مستم کنی

هیچ وقت قرص هایی كه
حال آدم را خوب می كنند؛
جای خوب هایی كه دل آدم را
قرص می كنند را نمی گیرند ...

دل نبند...
گاهی چشمانت را ببند
بگذار رد شوند؛

تمام کسانی که خوبی نمیدانند
عشق را درک نمیکنند...

برای دوست داشتن دنبال دلیل
و برای رفتن دنبال بهانه میگردند

چقــدر زجـــر آور
اســـــت اینـــڪہ


تو صاحبــــــ
آرزویـی باشی ڪہ


لذت تعبیرش
بــــرای دیــگریست

‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎ ‎‌‌
تو كه پيشمى

جـز دوستت دارم

دلم هواى هيچ نمى كند