لحظه دیدار نازم آن شیرین بیانی را که جان تبدار اوست ساحت عشق و ارادت باده سرشار اوست گوهر و دُردانه و ناز آفرینی که پی اش صد جهان سر در گم و دیوانه باز اوست
خیلی وقته تک و تنهام و از عشق تو دورم من و این دل تنگم، مگه من سنگ صبورم دلم از دنیا گرفته انگار تنها من تویِ دنیام چه سیاهه این روزها، پر اشک این چشمام