منم کم کم برم

اينو بخونین و اگه لبخندی زدین ...
این لبخندو به دیگرون هم هدیه کن 🎁

یـــــادت میاد؟؟؟
وقتی کوچیک بودیم ...
تلویزیون ؟
با شام سبک ؟
با پنکه شماره 5 ؟
مشقاتو مینوشتی خط خط از بالا به پایین
اون وقتا زندگی شیرین بود و طعم دیگه ای داشت ...

یـــــادت میاد؟؟؟
_وقتی ک صدای هواپیما رو میشندیم...
میپریدیم تو حیات براش دست تکون میدادیم
مینشستیم به انتظارکلاس چهارم تا با خودکار بنویسیم

یـــــادت میاد؟؟؟
_وقتی مامان میپرسید ساعت چنده میگفتیم بزرگه رو 6 و کوچکه رو 4 ...
_وقتی نقاشی میکردی خورشیدو رو زاویه برگه میکشیدی؟؟
_نوک مداد قرمزای سوسمار که زبون میزدی خوشرنگ تر میشد ...
_تو راه مدرسه اگه یه قوطی پیدا میکردیم تا خود مدرسه شوتش میکردیم ...
_پاک کن های جوهری ک یه طرفش قرمز بود و یه طرفش آبی بعد با طرف آبیش میخواستیم خودکار رو پاک کنیم همیشه آخرش یا کاغذ رو پاره میکردیم یا سیاه و کثیف میشد 😣

یـــــادت میاد؟؟؟
_فکرمیکردی قلب انسان این شکلیه ❤️
_در یخچالو کم کم میبستی تا ببینی لامپش چه جور خاموش میشه ؟؟
_اگه کسی بهت میگفت برو آب برام بیار اول خودت از سر لیوان میخوردی و دهنتو با دستت پاک میکردی ؟؟

بگذارش به اشتراک تا لبخند رولب همه جاری کنی 🌹
اين متن آرامش خوبی به آدم میده ...
ای کاش هیچ وقت بزرگ نمیشدیم 😔😊
مطالب زیبا

♦️در طرب خانه ے

♦️عقلم صنمے خـوش دارم

♦️ڪز سر زلف

♦️و رخ ش نعل در آتش دارم.

من از این منی که هر لحظه دلتنگ توست متنفرم ...

وقتی رفتــی

چه آب و جـــارویی

راه انـــداختن

چشمهــا و مـژه هایم

وقتی بیــایی

ببیــن چه میکــنند

حالا ڪه از من دوری ...
مراقبِ خودت باش
مراقبِ اشک هایت ڪه بے من نریزند ...
مراقبِ دلت ڪه بے من نگیرد ...
مراقبِ خنده هایت ڪه بے من ڪسے نبیند
مراقبِ دست هایت باش ...
چشم هایت حتی ...
این ها همه اش امانت است
پیشِ تو ...
حالا ڪه دستم از دست هایت ڪوتاه ست
آغوشم از آغوشت دور ...
مراقبِ بے قرارے هایت باش ...
مبادا بے من ...
ڪسی آرامِ جانت شود ...
مبادا ... !

دوست داشتنت را به من بسپار ؛
تا با تار و پود جانم ؛
بهترین
تن پوش عشق را برایت ببافم...

دوستت دااارم موونس جااانم♡

تا نرود نفس ز تن...

پا نکشم ز کوی تو...

از کجا پیدا شدی،اینگونه درگیرت شدم
من هوادار و هوا خواه و غزل خوانت شدم

از کجا پیدا شدی مه پاره شیرین سخن
کین چنینم عاشق و دیوانه رویت شدم

سالها بود در فال من تعبیر مرگی بی فروغ
از کجا پیدا شدی سرزنده بویت شدم

این اواخر هردمم امید سوسو میزند
از کجا پیدا شدی اینگونه، شیدایت شدم

مدتی شعرم تمامش پر شده از عطر تو
از کجا پیدا شدی اینگونه رسوایت شدم

درتمام عمر ،گویا زندگیم معنی نداشت
از کجا پیدا شدی اینگونه مجنونت شدم

تا کی دل من چشم به در داشته باشد ؟
ای کاش کسی از تو خبر داشته باشد
آن باد که آغشته به بوی نفس توست
از کوچه ما کاش گذر داشته باشد . . .