من قصه ای از مثنوی درد نهانم
یک فتنه ز دستان دل آشوب جهانم
نی نامه من بود حدیث نفس قاف
یک راز نهان خیمه زده بر دل وجانم
من زاده دلگرم ترین فصل زمینم
پرورده ی دل خسته ترین مام زمانم
تقدیر مرا باغزل مهر سرشته
وآنگاه مرا کرده به این خانه روانم
من کوک ترین زخمه ناکوکم و هر دم
مهری زده تقدیر به هربند زبانم
#فاطمه_لشکری(راحیل کرمانی)
نیلوفر در کویر
خیابان یک درخت بود
اتوبوس‌ها خوشه خوشه رد می‌شدند
آدم‌ها ترش و شیرین
و کلاغ‌ها حق انتخاب داشتند
هنرستانِ دخترانۀ سلام
درست کنار مسجد بود و
غوره ها با سلام و صلوات می‌رسیدند
حتی اهالی پارک در خمیازۀ صبح پیر به نظر می‌آمدند و
گویی زمان چیدنشان رسیده بود
خوشحال بودم
در حکمت خدا مقرر شده بود
حبه های انگور در خوشه جمع شوند
راستش
حال سلام دادن و عرض تسلیت
به جمعی که تابوت روی دوش می بردند، نداشتم
کسی هم انتظاری از من نداشت
جز زنی
که برگ برگ
زندگی اش را می چید، دلمه درست کند
همان که بعدها مادرم شد!
سلام .صبح دوشنبه تان همراه با ولادت امام موسی کاظم (ع)بخیر و تبریک
روز دوشنبه تان عالی
امروز از عشق بگوییم
تاتمام راههابه دوست
داشتن ختم شوند
ازامیدبگوییم
تانورامیددردلهاباشیم
لحظه هاتون پرازمهربانی
ودعای خیربدرقه راهتون
صبح روز دوشنبه تون بخیر وشادی!
دانلود آهنگ جدید و بسیار زیبای مرتضی پاشایی به نام گله دارم
http://music-bass.ir/492/%D8%A....F%D8%A7%D9%86%D9%84%
♦️مرا در دل همی‌آید که من دل را کنم قربان
♦️نباید بددلی کردن بباید کردن این فرمان
♦️دل من می نیارامد که من با دل بیارامم
♦️بباید کرد ترک دل نباید خصم شد با جان
✨به ڪدام
✨شـعر من
✨پیـــــــله
✨ڪرده ای
✨ڪه‌هرچه
✨از تــــــــو
✨نوشـته ام
✨پــــــروانه
✨میشـــود
سنگین اســت
سڪوټ تلخی که هیچ ڪس
نمی فهمد
معنایش را
جزکسی که در آن دور دست ها
به تو فڪر می ڪند
تو دل بستی بہ معشوقی
ڪہ خود معشوقها دارد
رها ڪن اے دل غافل
خداے بت پرستت را
یادت امشب به برم بود... خدا می‌داند
دیده بر چشم ترم بود... خدا می‌داند
خندهء روی لبت، حکم غزل داشت ولی
گریه‌ات در نظرم بود... خدا می‌داند
چشم تو جام شرابی‌ست، نگاهت چون می
مستی آن به سرم بود... خدا می‌داند
آن که در عشق تو هی سوخت، ولی هیچ نگفت
سینهء پر شررم بود... خدا می‌داند
رد شدی از سر کویم، به تمنا گویا
یوسفی در گذرم بود... خدا می‌داند
آنچه بر روی تو می‌ریخت شب بارانی
اشک و خون بصرم بود... خدا می‌داند
پای بی‌مهری و بی‌معرفتی‌های دلت
مانده‌ام؛ این هنرم بود... خدا می‌داند