ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدی
درد دل ﮐﻦ
ﮔﺎه ﺑﺎ ﻫﻢ ﺻﺤﺒﺘﯽ

ﮐﻮ رﻓﯿﻖ رازداری !
ﮐﻮ دل ﭘﺮﻃﺎﻗﺘﯽ ؟

ﺷﻤﻊ وﻗﺘﯽ داﺳﺘﺎﻧﻢ را ﺷﻨﯿﺪ
آﺗﺶ ﮔﺮﻓﺖ

ﺷﺮح ﺣﺎﻟﻢ
را اﮔﺮ ﻧﺸﻨﯿﺪه ﺑﺎﺷﯽ
راﺣﺘﯽ.....

به افسون کدامین

شـعر در دام مــن افــتادی


گر از یادم رود عالم ، تو از

یادم نخواهی رفت..

گاهـے همین ڪه دل به ڪسـے
بسته‌اے، بس است

بغضت ترڪ‌ترڪ شد
و نشڪسته‌اے، بس است

گاهـے فقط همین ڪه
........ به امّیــدِ دیگرے

ازخود غریبه‌تر شدے و
........ خسته‌اے، بس است.

هیس اے دل ؛ حرفِ تڪرارے نزݩ

او تو را درگیرِ حسرت مے ڪند

غصۂ او را نخور زیرا ڪہ او

چند روزے دیگر عادت مے ڪند

اگـر می‌پرسی
از #حالم، دقیـقاً مثـل #بیـروتم


لبـم آواز
می‌خـواند، خـودم انـبار #بـاروتم...

باید یاد بگیریم

تا وقتی از عشق کسی مطمئن نشده ایم,

با او خاطره ایی نسازیم!

چرا که تاوان خاطرات,

جنون است و بس

انسان دو سال نیاز دارد ،
که حرف زدن را بیاموزد ...
ولی پنجاه سال نیاز دارد ،
تا سکوت را ...!