اگر عالم بود خندان مرا بی‌تو بود زندان

بس است آخر بکن رحمی بر این محروم زندانی

اگر با جمله خویشانم چو تو دوری پریشانم

مبادا ای خدا کس را بدین غایت پریشانی

عشرتی گر هست
دلها را به هم جوشیدن است

کی شود یک دانه ی انگور
را تنها شراب !!

امشب ای ماه به درد دل من تسکینی
آخر ای ماه تو همدرد من مسکینی
کاهش جان تو من دارم و من می‌دانم
که تو از دوری خورشید چها می‌بینی

ﻣﺮﺍ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻦ
ﮐﻤﯽ ﺗﻨﻬﺎ
ﮐﻤﯽ ﺑﯽ ﮐﺲ
ﮐﻤﯽ ﺍﺯ ﯾﺎﺩﻫﺎ ﺭﻓﺘﻪ
ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﺗﺮﮎ ﻣﺎ ﮐﺮﺩﻩ
ﺧﺪﺍ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﺠﺎ ﺭﻓﺘﻪ …؟ !
ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﻣﺮﺍ ﺁﯾﺎ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﻫﺴﺖ

شاید نمی دانی ولی ،
از
خود
خلاصم
ڪرده ای...

یه روز خوب میاد

خیلے ازت ضــــــربه خــــوردم

ولـــــے بازم به همـــــہ

میگم قشـــــــنگترین

اشــــــــــتباه منے

نسخه
ے ِ آشفته ے ِ
دیوان ِ عُمر ِ ما مَپُرس .....


خط‌ غلط
معنی‌ غلط
املاءغلط
انشاء غلط ..

همه ی کارهایت را بخشیدم.

جز آن تردید آخر هنگام رفتنت.

که هنوز مرا...

به برگشتنت امیدوار نگه داشته