جمعه ها
تمام دردهایش را
با صبح آغاز میکند ..
با سکوتش
جان آدم را, به لبش میرساند
به غروب که میرسد
پر میشود از بغض …
پشت پنجره ي خیال که باشی
با او می گریي ….
লাইক
মন্তব্য করুন
শেয়ার করুন
جمعه ها
تمام دردهایش را
با صبح آغاز میکند ..
با سکوتش
جان آدم را, به لبش میرساند
به غروب که میرسد
پر میشود از بغض …
پشت پنجره ي خیال که باشی
با او می گریي ….
