جمعه ها
تمام دردهایش را
با صبح آغاز میکند ..
با سکوتش
جان آدم را, به لبش میرساند
به غروب که میرسد
پر میشود از بغض …
پشت پنجره ي خیال که باشی
با او می گریي ….
पसंद करना
टिप्पणी
शेयर करना
جمعه ها
تمام دردهایش را
با صبح آغاز میکند ..
با سکوتش
جان آدم را, به لبش میرساند
به غروب که میرسد
پر میشود از بغض …
پشت پنجره ي خیال که باشی
با او می گریي ….
