جمعه ها
تمام دردهایش را
با صبح آغاز میکند ..
با سکوتش
جان آدم را, به لبش میرساند
به غروب که میرسد
پر میشود از بغض …
پشت پنجره ي خیال که باشی
با او می گریي ….
Suka
Komentar
Membagikan
جمعه ها
تمام دردهایش را
با صبح آغاز میکند ..
با سکوتش
جان آدم را, به لبش میرساند
به غروب که میرسد
پر میشود از بغض …
پشت پنجره ي خیال که باشی
با او می گریي ….
