دلربایانه دگر بر سر ناز آمدهای
از دل من چه به جا مانده که باز آمدهای
در بغل شیشه و در دست قدح، در بر چنگ
چشم بد دور که بسیار بساز آمدهای
بگذر از ناز و برون آی ز پیراهن شرم
که عجب تنگ در آغوش نیاز آمدهای
می بده، می بستان، دست بزن پای بکوب
به خرابات نه از بهر نماز آمدهای
آنقدر باش که من از سر جان برخیزم
چون به غمخانهام ای بنده نواز آمدهای
#صائب
چشمم به چشمِ مردمانِ شهر شک دارد
لعنت به هر کس با تو حرف مشترک دارد
روزی که از چشم تو افتادم یقین کردم
چشمِ تمام مردمِ شهرم نمک دارد
حتی به چشمان خودم بی اعتمادم چون ...
آیینه هم گاهی درون خود تَرَک دارد
پای تو وقتی در میان باشد تمام من ...
با عالم و آدم نبردی تک به تک دارد
از "وان یکاد و چهار قُل تا آیه الکرسی"
تنها خدا در حفظ تو قصد کمک دارد
من سیب سرخت بودم و از چشمت افتادم
لعنت به هر کس گفته سیبِ سرخ لک دارد
داغ تو بر دل دارم و نفرین بر آنکس که ...
از داغ جانسوزِ دلم قلبی خُنَک دارد
فاطمه_اتحاد
الا یاایها المعشوق بگو از من چه مے خواهی؟
که دردم را نمے بینے و نامم را نمے خوانے!
تمام نیمه شب ها را به یادت صبح مے ڪردم
تو از احوال یک رنجورِ دل خسته چه مے دانی؟
به جان آمد دلم از غم، نمے خندم دگر، اما
تحمل مے ڪنم غم را شبیه پیر ڪنعانی...
«مرا عهدے ست با جانان، ڪه تا جان در بدن دارم...»
بگو با من مگر دیوان حافظ را نمے خوانی؟
امید وصل بود در من«...ولی افتاد مشڪل ها»
دلم خون شد از این ایام رنج و نابسامانی...
من از این بیشتر با تو نمے گویم سخن از عشق
«هواخواه توام جانا و میدانم ڪه میدانی...»
#آنا_جمشیدی
ارشان (جواد) صابر مختاری
حذف نظر
آیا مطمئن هستید که می خواهید این نظر را حذف کنید؟