تنها
.
شب است که
.
رویایِ داشتنت

کنجِ افکارم جوانه می زند ،
.
و دلهره ی این آرزو
.
با قرارِ آفتاب و زمین
.
همچون شبنمِ رویِ برگ
.
به باد می رود ...

‍ یک شهر
با هزار کوچه خیابانِ خیس
چشمش به راهِ قدم‌های دورِ ماست
یک کافه
یک میز
دو لبخند
خسته اما در انتظارِ ماست
یک حادثه
برنگ بوسه
همانجا در کمینِ ماست
نگاه کن
بیش از هزار خاطره شاید
پیش روی ماست،،،

رخ نمی‌دهی...!؟

#لیلا_مقربی

‍ 🌛#عشق_اغواگر🌜

می روی اما بدان ، من دیگر عاشق نیستم
انتظار رو به پایان دقایق نیستم

باغ هم باشی ، تو را هرگز نمی خواهم ، که من
دیگر آن پروانه ی مست شقایق نیستم

ساحل چشمان تو در باور من گم شده
دیگر آن پارو زن تنهای قایق نیستم

بی خیال حرف های گرم حوا پیشه ات
من که دیگر آدم مجنون سابق نیستم

ای تو بی منطق ترین اغواگر تاریخ من
نادر افشارم و پابند منطق نیستم

می روی و بعد تو سیگار را می بوسم و
می روی دیگر نمی گویم موافق نیستم

✍ #محمد_جوکار
‍ ‍ ‍

سازگاری دل
در عطش نگاهت،
سیاست شیرینیست،
که هر بار
در تنم انقلاب بر پا می کند
من
تنم را به کدامین مذاکره گرم کنم
که چشمانت
طلوعِ ده باره ی زندگی ام را
به حراج نگذارد


#مریم_پورقلی

تضاد ها را نمی فهمم
اما رنگها را دوست دارم
مرگ رانمی فهم
اما زندگی را دوست دارم
از پاییز گله دارم
اما انارها را دوست دارم
از بلندی می ترسم
اما پرواز را دوست دارم
فاصله را در ک نمی کنم
اما سفر را دوست دارم
از تنهایی می ترسم
اما عشق را دوست دارم
و من چون قاصدکی هستم
که فصل ها را قدم می زند
اما ایستادن نمی داند

#لیلاقلاوند_الیا

لحظه های رابطه را
نقطه چین نکن
 
نگذار
هیچ جای خالی
باقی بماند
 
جای خالی را
غصه پُر می کند
دیگران پُر می کنند
 
نقطه چین
سکوت نیست
غیبت است
حسرت است
خشم است...
 
بگو
پُرش کن
بگذار
هیچوقت
جایت خالی نباشد


#افشين_يداللهی

‏آغوشی باش . . .
و مرا به اندازه ی تمام اشتباهاتم بغل کن
بدون آنکه حرفی میانمان رد و بدل شود!
فقط نگاه باشد و نفس...
زندگی آنقدرها دوام نمی آورد
همین حالا هم دیر است. . .

#علی_ناظری

آهسته زمان رفته و برگشت ندارد
خوب و بدمان رفته و برگشت ندارد

عمری که فقط با غم دنیا سپری شد
چون آب روان رفته و برگشت ندارد

دیگر به سر آمد همه ایام جوانی
سیمای جوان رفته و برگشت ندارد

شد کار دل خسته‌ی ما حسرت این‌که
این رفته و آن رفته و برگشت ندارد

بیهوده نگردید به دنبال خوشی ها
شادی ز جهان رفته و برگشت ندارد

گویی غم هجران عزیزان شده عادت
انگار که جان رفته و برگشت ندارد

ای دوست شاد باش که شادی سزایِ توست
این گنج مُزدِ طاقتِ رنج آزمایِ توست
صبح امید و پرتوِ دیدار و بَزمِ مِهر
ای دل بیا که این همه اَجرِ وفایِ توست...

هوشنگ ابتهاج