من معتقدم که هرچه بیشتر آگاهی پیدا کنیم، مسئولیت زندگیمان را بیشتر می پذیریم. به عبارت دیگر، هرچه جهل ما بیشتر باشد، رویدادها را بیشتر به خدا و دیگران نسبت میدهیم…
۷ موقعیتی که باید سکوت کنی؛ ۱- در اوج عصبانیت سکوت کن ۲- اگر کلماتت باعث ناراحتی کسی میشه سکوت کن ۳- اگر کلماتت به رابطه دوستی آسیب می زنه سکوت کن ۴- اگر نمی تونی بدون فریادزدن حرف بزنی سکوت کن ۵- اگر تمام حقیقت را نمی دونی سکوت کن ۶- اگر منتقد درونیت میخواد شروع به انتقاد از دیگران کنه سکوت کن ۷- اگر فکر می کنی از حرفات برداشت اشتباهی میشه سکوت کن . سکوت شرافتی دارد که گفتن ندارد.
تقصیر داور بود … تا زمانی که مسئولیت تغییر شرایط زندگیت را تمام و کمال نپذیری، مدام سیاست ، دولت، جامعه، پدرو مادر ، رییس ظالم، همسایه بد و اوضاع اقتصادی نابسامان را مقصر نداشته ها و نرسیدن هایت بدانی به هیچ دستاورد قابل توجهی در زندگیت نخواهی رسید. تعیین کننده برد و باخت تو در زمین زندگی، در دست داور نیست، بلکه نحوه بازی ، مهارت و قابلیتهای تو نتیجه را برایت رقم خواهد زد.
هیچ نیمه ی گمشده ای وجود ندارد! تنها چیزی که وجود دارد تکه هایی از زمان است که در آن ها ما با کسی حال خوشی داریم حالا ممکن است سه دقیقه باشد دو روز، پنج سال یا همه ی عمر…
هیچکس نمی تواند بدون موافقت شما کاری کند که احساس پست بودن کنید” البته منظورش موافقت والد درون شماست.
متخصصان تحلیل رفتار باور دارند که هیچکس نمی تواند به ما صدمه بزند، مگر اینکه بتواند والد درون ما را در تنگنا قرار دهد و به قلاب بیندازد. این امر توضیح می دهد که چرا بعضی انتقادها، توهین ها و سرزنش ها مثل آبی است که از پشت اردکی پایین می ریزد و او را خیس نمی کند ، در حالی که همان حرفها از قلب بعضی افراد عبور می کند و مانند خنجر، مستقیم در قلبشان فرو می رود. والد درون هر یک از ما، حاصل گفتگوهای منفی درونی ماست که ساعتها، روزها ، هفته ها و گاهی ماهها به جان ما می افتد و روند ارتباطات ما را دچار اشکال می نماید.
برای داشتن یک رابطه سالم و پایدار، عشق کافی نیست، اعتماد شرط لازم است. رابطه بدون اعتماد مثل ماشین بدون بنزین است، حتی اگر زیباترین و گرانترین ماشین دنیا را داشته باشی، بدون بنزین باهاش هیچ جا نمی تونی بری.