فیس بوک ایران ، شبکه اجتماعی تکواژه ها

2 年

هر روز در کفش‌های آن نادانی که مرا خیلی دوست می‌داشت مشتی نمک می‌ریختم به این امید که زودتر ترکم کند! چرا که می‌دانستم او مهمان ناخوانده و نا‌موقع عمرم است و مرا و شعرهایم را خواهد کشت …

お気に入り

2 年

می‌پسندم پائیز را که معافم می‌کند از پنهان کردن دردی که در صدایم می‌پیچد و اشکی که در نگاهم می‌چرخد … و به همه می‌گویم: سرما خورده‌ام …

お気に入り

2 年

اگه کسی گریه میکنه به خاطر این نیست که ضعیفه، به خاطر اینه که واسه یه مدت طولانی قوی بوده…

お気に入り

2 年

お気に入り

2 年

دلتنگی میکنم…ولی حق ندارم بهانه بگیرم… به یادت می افتم…ولی حق ندارم اشک بریزم… تو را میخواهم…ولی حق ندارم سراغت را بگیرم… خواب تو را میبینم…ولی حق ندارم تعبیر آمدنت را کنم… بی قرار میشوم…ولی حق گلایه ندارم… دلم میگیرد …ولی حتی حق صداکردنت را ندارم… قــــول داده ام…

お気に入り

2 年

دوست داشتن تمثیلی از نفس کشیدن من است، سزاواری من در زندگی، شایستگی‌ام در بودن! … اگر سزا بود چنان در آغوش‌ می‌فشردم که یکی گردیم، و در آن پیکر، نه من دلتنگ می‌شدم، نه او می‌گریخت

お気に入り