برخیز و می بریز که پاییز می‌رسد
شتاب ای نگار که غم نیز می‌رسد

گر به خان ام بگذری بینی به پیشش مرز گل
چون گیا پیچیده بر نسرین و سیسنبر مرا

چه عجب که در دل من گل و یاسمن بخندد
که سمن بری لطیفی چو تو در برم نیامد

اگر چه از تو هزاران سخن بجا مانده
سکوت بوده هر آنچه زمن بجا مانده
عبور کرده ای و از تنت در این کوچه
هنوز عطر گل یاسمن بجا مانده

بدرود