باز با تو هوس گوشه نشینی دارم
میل بوسیدن لب های اناری دارم
سمت و سویی که تویی میل نمازم باشد
که به درگاه تو من راز و نیازی دارم
من فقیه لب و دندان و دو چشمت گشتم
با تو امشب بخدا مبحث دینی دارم
به خیالم همه تصویر تو نقش بسته چنان
که به هر کس نگرم از تو خیالی دارم
حال دل با تو خرابست! خرابش خواهم
عمر را صرف همین حال، فقط مِی دارم
هی فنا زمزمه ی وصف تو دارد به دهن
ولی افسوس ندانی! که با کِی دارم
فردین_فنا
⛤
خیس بارانم ولی, چیزی نمی خواهد دلم
سردو لرزانم ولی, چیزی نمی‌خواهد دلم
سقف دل محکم شده امن است جای یاد تو
سخت ویرانم ولی, چیزی نمی‌خواهد دلم
سربه سر هر لحظه هرجا جای پای خاطرات
درد بر جانم ولی, چیزی نمی‌خواهد دلم
هرقدم بن بست گویا راه من را بسته است
زنده می‌مانم ولی,چیزی نمی‌خواهد دلم
بغض دارم در گلو حسرت به دل ماندم ببین
شعر می‌خوانم ولی,چیزی نمی خواهد دلم
گرچه تن زخمی تر از ابر بهارانم کنون
مثلِ طوفانم ولی,چیزی نمی‌خواهد دلم
خسته ام هر استخوانم لایِ زخمی کهنه است
سخت گریانم ولی,چیزی نمی خواهد دلم...
در دفتر تاریخ نوشتند که هستیم
هستیم ولی دل به که بستیم،شکستیم
آن قدر شکستند دل خسته ما را
چشم از همه بستیم و به میخانه نشستیم
از کهنه شرابی که در آن بود چشیدیم
مستیم به ظاهر، همه پیمانه پرستیم
دنیا همه اش مال شما شاد بخندید
ما چشم از این عالم بی قافیه بستیم
دیوانه بگویید به ما هیچ مهم نیست
از عقل بریدیم و از آن غائله رستیم
کسی نیست،
بیا زندگی را بدزدیم،
آن وقت
میان دو دیدار قسمت کنیم.
بیا با هم از حالت سنگ چیزی بفهمیم.
بیا زودتر چیزها را ببینیم.
ببین،
عقربک‌های فواره در صفحه ساعت حوض
زمان را به گردی بدل می‌کنند.
بیا آب شو
مثل یک واژه در سطر خاموشی‌ام.
بیا ذوب کن در کف دست من
جرم نورانی عشق را.
مرا گرم کن ...
در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند
من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند
عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی
عشق داند که در این دایره سرگردانند
جلوه گاه رخ او دیده من تنها نیست
ماه و خورشید همین آینه می‌گردانند
عهد ما با لب شیرین دهنان بست خدا
ما همه بنده و این قوم خداوندانند
مفلسانیم و هوای می و مطرب داریم
آه اگر خرقه پشمین به گرو نستانند
وصل خورشید به شبپره اعمی نرسد
که در آن آینه صاحب نظران حیرانند
لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ
عشقبازان چنین مستحق هجرانند
مگرم چشم سیاه تو بیاموزد کار
ور نه مستوری و مستی همه کس نتوانند
گر به نزهتگه ارواح برد بوی تو باد
عقل و جان گوهر هستی به نثار افشانند
زاهد ار رندی حافظ نکند فهم چه شد
دیو بگریزد از آن قوم که قرآن خوانند
گر شوند آگه از اندیشه ما مغبچگان
بعد از این خرقه صوفی به گرو نستانند...
💖حافظ💖
همیشه یادمون باشه
که نگفته ها رو میتونیم بگیم
اماگفته ها رو
نمیتونیم پس بگیریم
خودبینی،دیدن خود نیست
خودبینی،ندیدن دیگران است
هیچ آرایشی شخصیت زشت را نمی پوشاند
الهی قمشه ای
یک نفر پیدا شود کاش به گوشم
قصه ی شهزاده ی رویا بخواند
مادری کردن بس است دیگر برایم
یک نفر لطفا مرا مرحم بداند
عمرِ من شد طی ز جانم خستگی را
یک نفر قدرِ دو روز از من ستاند
آنقَدَر خود را فدا کردم که باید
روحِ من دیگر در آرامش بماند
کاش میشد روزهای کودکی را
باد و باران سوی آغوشم دَواند
یک نفر باشد مرا با این همه زخم
چون طبیبی حاذق ، از مُردن رهاند
دل به دل شانه به شانه عاشقی را
گیره ی جانش کند در خود کشاند
یک نفر باید بیاید دست من گیرد
و با خود روی بامِ شهر چرخاند
پونه
برایم بنویس.
هروقت و هرچقدر که دوست داشتی.
تنهایم نگذار عزیزم.
آدم همیشه نیرومند نیست.
هر چقدر هم فکر کند تواناست
ممکن است نتواند بر رنج‌هایش چیره شود.
وقت‌هایی که آدم
خود را بیچاره‌ترین حس می‌کند
فقط نیروی عشق است که
می‌تواند او را نجات دهد.
•| آلبر کامو
امن ترین...
جای جهانم دل تو
ربط ورَهم...
همره ویارم همه تو
ای دل بی دلم...
هوش ونفس روبه کجاتو میبری
چون گذری...
ز کوی عشق، خلع قرارم همه تو
نبض دل از ورای...
اوست که میدهد راه ونشان
بانی بر، بهشت دل...
قوت بر قال ومَقالم همه تو
دست ودلم...
زمهر تو پرشده از روز ازل
ای تومرا...
نای آلا ونفس جز به تو، من
رو نسپارم،دل وجان...
مرهم و هم رازم همه تو
#آلا نورمندی
محنـتِ وصـلِ رُخِ یـار کشیـدن دارد
چشمِ افسونگرِ دلـدار چه دیـدن دارد
جامِ دل پُر شود از چشمهٔ زیبای رُخَش
شربتِ بـوسه ی تب دار چشیدن دارد
چو شقـایق که بر آید بـه نیستانِ دلم
مرغِ جان در حَرمش حـالِ پریدن دارد
دیـده بینـا نشود جز بـه طلوعِ رُخِ یار
در تمنـای رُخَـش جـامه دریـدن دارد
به زمین فرش کنم کوی چو جانم طلبد
نـازِ آن مَهـوَشِ دردانـه خریـدن دارد
رهسپارِ سفرِ عشق شوم با همـه شور
بـر سـرِ کـوی پَـری روی رسیدن دارد
گر شود ماهِ شبـم روز مرا باد چه سود
شرحِ حالِ گُل و بلبل چه شنیدن دارد