الهی هر که تو را شناخت و علم مهر تو افراخت هر چه غیر از تو بود بینداخت.
آن کس که تو را شناخت جان را چه کند
فرزند و عیال و خانمان را چه کند
دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی
دیوانهٔ تو هر دو جهان را چه کند
آفتاب من ،
نیم نگاهی از تو کافیست
تا سر ، بلند کند
آفتاب گردانِ پژمردگی های من...!
••• وقتے دلتنگ باشی
تمام آرامش یک ساحل را هم به تو بدهند،
باز هم دل تو بارانیست خیس تراز دریا
خراب تر از امواج آدم چقدر زود پیر مے شود ؛
وقتے احساسش،اضافه تر از درک آدم هاست
یک خَم شده,
یک خَمیده را می فهمد
ماتم زده ,
غم کشـــــــیده را می فهمد
تنــها فقط
آنکســـــی که داغی دارد
حـــــالِ دلِ
داغ دیده را می فهــــــمد
☣️مرا با چشمانت عاشق نشو
☣️چه بسا از من زیباتری بیابی ؛
☣️مرا با قلبت عاشق شو
☣️که قلب ها هرگز مشابه
☣️هم نیستند ...
زِ جان
خوشتر
اگر باشد
تو آنی...
چه فرقی میکند
سیاه باشیم یا سفید
چه بسیار سیاهانی که
قلبهایی پاک و سپید دارند
وچه بسیار سفیدانی که
قلبهایی زنگار گرفته وسیاه دارند
انسانیت که داشته باشیم
همه هستی از آن ماست
♦️به خدا غیر← خودم →
♦️چشم بدوزی به کسی
♦️مثل مو در جهت باد...
♦️به هم می ریزم ..
تارے بزن با ساز دل
آتش بزن بر راز دل
وآنگه همین پیمانه را
لبریز کن با ناز دل
چنگے به دلدارے زنے
سازے به غمخوارے بزن
دلدار را پیمانه شو
سر ریزشو باساز دل
