من عاشق ترین آفتابگردان مزرعه ی عشق بودم
که نیازم به آفتاب نگاهت بود
به هر سو که می چرخیدی
می چرخیدم و می چرخیدم
و من عاشق ترین بی برواترین تنهاترین
آفتابگردان مزرعه ی عشق بودم
از خود می مردم و
در قلب تو که به فراخنای هستی است
ذره ذره جای می گرفتم و جای می گرفتم
و من عاشق ترین . . بی پرواترین . .تنهاترین
آفتابگردان مزرعه ی عشق بودم
که یک نگاهت را
به عالمی نفروختم...
ع ش ق ؛ سه حرف جادویی
(ع)، بی نقطه و خمیده قامت، با صورتی به غمگینی آفتاب های پاییزی
(ش)، پُرنقطه و نشسته بر زانوی خاطرات برگزیده ام که دیگر هق هق را نوازش نمی کنند
(ق)، قهر آلودتر از (ع) اما با صورتی به امید روزهایی که قرار است بیاید
ع ش ق، سه حرفی که تمام کلمات را با جادوی خود تسخیر کرده اند
سه حرفی که تمام حرف های من است برای تو که هیچ نمی دانی از حروف گم گشته زندگی ام...
یک مردادی ساعت های زندگی تان را روی شادی تنظیم می کند و هر ثانیه از آن را سرشار از غافلگیری می کند.با مهربانی های شان غم هایت را کناری می زنند و خوش عطرترین گلهای عشق را در دلت می کارند.نمی شود در کنار یک مردادی باشید و لبخند با لبانتان غریبه باشد...مردادی ها دلیل لبخند آدم ها و دنیااا هستند!...
تمامیِ سلول های بدنم،
با آرایشی،
به زیباییِ گلبرگ هایِ سرخِ گل رز،
در کنار یکدیگر ایستاده اند؛
که قلب بنوازد
و آن ها بخوانند،
سرود دوست داشتنت را...
آمدی رویای من تعبیر شد
عشق پیش روی من تصویر شد
آمدی و زادگاه عشق من
فصل "تابستان " و ماه مرداد شد....
گفتم :« عشق شبیه بوته تمشک است، کوتاه و پُر تیغ، با میوه های ریز قرمز؛ اغواگر؛ زود که بچینی اش گس است و لب جمع کن، وقتی هم که رسید، ترش و چشم جمع کن... چه کال بچینی اش ، چه رسیده، خراش به تن ات می اندازد به یادگار، یک عمر...» گفت:« عشق به درخت توت می ماند، حقیرش نکن، آبش که بدهی رشد می کند و قد می کشد. نردبان می شود برای دیدن دختر همسایه... داستان درخت توت، داستان بید است و پروانه. یا توی پیله، خفه می شوی و از بین می روی یا تبدیل به پروانه می شوی...
تو وقتی می بینی که من افسرده ام نباید بگذری
سکوت کنی
یا فقط همدردی کنی
بنا کننده شادیهای من باش!
مگر چقدر وقت داریم؟
یک قطره ایم که میچکیم در تن کویر و تمام میشویم. .
قلمی دارم من
رنگ او چون دل من صاف،به سفیدی برف...
سفیدی بهار...
حال او چون دلم است
در همه حال غریب....
هستی من لب او....
چقدر سخت می شود
یک جاهایی از زندگی
وقتی گلویت
پر از فریادهای خاک خورده است
ولی از ترس جدایی
و ویرانی سالهای عمرت
محکوم به سکوت می شوی!...
روییده
دل تنگی
.
جای نَرگس
.
تنگ شد
به تن
دیوار خاطره ها