دانلود آهنگ جدید و بسیار زیبای سامان جلیلی به نام چتر
http://music-bass.ir/474/%D8%A....F%D8%A7%D9%86%D9%84%
هيچكس خودش را
در هيچ رابطه اى مقصر نميداند !
همه ى ما آنقدر غرور داريم ،
كه هميشه حق را به جانبِ خودمان ميدانيم !
از نظر خودمان ، فرشتگانى هستيم
كه داشتيم زندگيمان را ميكرديم
كه یک نفر آمد
و ما را با خاک يكسان كرد و رفت ...
داخلِ شعرها ، داخلِ متنها
ميگرديم دنبالِ جمله اى
كه طرف مقابل را بكوبد
و ما را مظلوم ترين آدمِ دنيا نشان دهد ...
گاهى يادمان ميرود آدمى كه الان ميخواهيم سر به تنش نباشد ،
تا ديروز پُزَش را به عالم و آدم ميداديم !
كمى انصاف شايد ...
**
💕آنقدر قوی باشید که هیچ چیز
"ذهنتان" را به هم نریزد ...
در هر گفتگویی با دیگران کلامی از
سلامتی، شادی، محبت
و برکت بر زبان بیاورید ...
به تمام موجودات زنده
با لبخند نگاه کنید ...
برای ناراحتی، "صبور "
برای ترس، " قوی "
و در برابر، خشم " متین " باشید ..
بهترین باشید ...
و با رفتار و عملتان
به دنیا بگویید که بهترین هستید
**
شاد باش.
هنگامی که احساس شادی می کنی،
در واقع نیروی شادی را به جهان هستی عرضه می کنی
و در نتیجه
تجربه های شاد،
موقعیت های شاد و
افراد شاد
بر سر راهت قرار می گیرند.
هر احساسی که امروز به خود و زندگی داشته باشی
فردا نیز همان را دریافت خواهی کرد؛
این یک قانون است.
پس همواره مراقب باش
که چه احساساتی را از وجودت به جهان ساطع میکنی..
این شعار را همیشه با خود تکرار كن:
«حس عالی = زندگی عالی و شگفت انگیز.
ای شرقی قشنگ! که شعرم برای توست
در بیت بیت هر غزلم رد پای توست
احساس می کنم که کمی دوست داری ام
تنها دلیل منطقی ام چشم های توست
شاید مرا به اسم قدیمی صدا زدی
باور کنم پرنده ی من! این صدای توست؟!
حال و هوای چشم تو شعر مرا سرود
شعرم همیشه حاصل حال و هوای توست
همواره انتهای غزل خوب می شود
وقتی که انتهای غزل ابتدای توست
در ابتدای چشم تو شعری شروع شد
شعری که بیت های قشنگش برای توست
.
اگر دوستم داری ...
تمام و کمال دوست بدار...
نه زیر خطی از سایه روشن...
اگر دوستم داری...
سیاه و سفیدم را دوست بدار
و خاکستری و سبز و طلاییو درهم ...
روز دوستم بدار...
شب دوستم بدار...
و در بامداد با پنجرهای باز...
اگر دوستم داری ...
مرا تکه تکه نکن...
تمام و کمال دوستم بدار ...
یا اصلا دوستم ندار...
بیا لبریز کن با عشق خود این قلب خالی را🦋
مدارا کن، مبادا بشکنی ظرف سفالی را
چه افشا میکنی ای عشق بین جمع عاقل ها؟
کسی باور نخواهد کرد حرف لاابالی را !
به زلف یار می اندیشم، از اغیار می پوشم
چه می فهمد کسی معیار این نازک خیالی را؟
برای عاقلان در اینکه من دیوانه ام این بس
که در زلف تو جویم چاره ی آشفته حالی را …
همیشه دسترنج عشق، شد پامالِ بی مهری
مبادا پیش پا افتاده گیری باغ قالی را !
بدان ای ماهی غافل که تنها پاسخش مرگ است
اگر قلاب دارد با خود این شکل سوالی را
دریغا دیگر از چشمان تو شعری نمی گویند
چرا نادیده می گیرند این مضمون عالی را؟