هیچ چیز در دنیا…
بدتر از معمولی شدن برای کسی نیست
تبدیل به روزمرگی شدن …
از اینکه حضورت برای یک نفر بشود
مثل مسواک زدن …
مثل شانه کردن …
که اگر حوصله داشت سراغت را بگیرد و اگر نداشت بگوید بماند برای بعد ،
دیر نمیشود!
به خودتان احترام بگذارید
با کسی بمانید …
که اولویتش باشید
که برایش دغدغه بشوید
کسی که هر لحظه یادتان در خاطرش رژه برود
کسی که به کار ، به خواب و استراحتش بگوید
بایستید …!
اول "او"
وقتے نیستے
در فضا معلقم
مانند ستاره اے ڪه
هرگز به خانهاش نمے رسد
ابرها جلوے راهش را مے گیرند
ماه را نمے بیند
در انتهاے این جهان ایستادهام
در ابتداے دوست داشتنت
تو آنقدر نیستے ڪه نبودنت را
بیشتر بلدم تا بودنت
انگشتانت را بر آسمان مےڪشم
راه را نشانم مےدهد
به چشم هایت فڪر مےڪنم
ڪه یادش از تمام آسمان زیباتر است
حالا فهمیدم من آن ستارهام
ڪه در آسمان تو گم شدم
#مریم_گمار
از هر طرف که آمدم درها به رویم بسته شد
آه این دل دیوانه از نامهربانی خسته شد
دنیا مرا با چشم تر دیگر نمیخواهد رفیق
امشب تمامِ کوچه ها از بودنم وارسته شد
فردا دوباره میروم دنبالِ اقبالِ خودم
این روزگارِ لعنتی چون نامه ی سر بسته شد
یک شب بیا در خوابِ حتی به اینم راضی ام
چیزی بگو حرفی بزن تنهایی ام پیوسته شد
با من نمی ماند کسی جز سایه ی تنهایی ام
بی تو نمیدانم چرا جان دادنم آهسته شد
علیرضا عباسی
تبصرہ حذف کریں۔
کیا آپ واقعی اس تبصرہ کو حذف کرنا چاہتے ہیں؟